De grootste daarvan is de liefde

Marja van der Linden

Marja van der Linden-Taal (1951) geboren in Den Haag is christen en heeft haar wortels in de Vrijgemaakte en Christelijk Gereformeerde kerk. Na haar middelbareschooltijd (HBS-B) ging ze de verpleging in, omdat ze altijd graag wilde zorgen voor anderen.
In 1972 trouwde ze met Frank van der Linden en verhuisden ze naar Zeeland, eerst Vlissingen, later Krabbendijke, en sinds 2004 wonen ze in Heinkenszand.
Marja's grootste wens: 'moeder worden van een groot gezin' kwam in vervulling toen ze tussen 1973 en 1985 zeven kinderen kreeg: 4 zonen en 3 dochters en inmiddels (2009) zes kleinkinderen. Voor een van de kleinzoons zijn Frank en Marja twee dagen per week oppasopa en -oma.

Toen in 1989 hun jongste zoon vier jaar was en alle kinderen dus naar school gingen, wilde Marja de zorg weer in. Ze volgde met veel plezier de deeltijd-SPH-opleiding, en kwam te werken in de psychiatrie in diverse woonvormen.
In 1994 werd ze leidinggevende, eerst van de woonvorm in Goes, later ook van diverse andere afdelingen. In 2002 stapte ze over naar de zorg voor lichamelijk gehandicapten en werd ze leidinggevende van een woonzorgcentrum in Terneuzen.
De toenemende bureaucratisering en regelgeving in de zorg gingen haar echter steeds meer tegenstaan, en eind mei 2006 besloot ze te stoppen met haar baan en zichzelf de ruimte en tijd te geven om te zien wat beter bij haar paste in deze fase van haar leven. Dat het 'wel iets met taal' zou zijn lag voor haar al vast, maar wat?

Via haar zus Dorien (schrijfster van de dichtbundels In vlindervlucht en Adempauze), die corrector was bij diverse uitgeverijen, werd Marja eveneens corrector, bij Jongbloed, Kok en Gideon. Twee corrigerende zussen dus. De uitspraak die hun vader ooit deed: 'Als je Taal heet moet je dat ook goed beheersen' kwam blijkbaar uit.
Soms kreeg Marja een manuscript ter correctie waarbij ze dacht: 'Zou ik dat ook kunnen?'

Begin 2007 begon ze samen met Dorien eerst aarzelend, maar daarna steeds enthousiaster aan het gezamenlijk schrijven van een kinderboek over de belevenissen van twee egeltjes. Sinds eind 2007 zijn ze ook bezig met het gezamenlijk schrijven van een roman, een familiekroniek over hun ouders en grootouders.
Marja vond het schrijven zo boeiend, dat ze zelf begon aan een eigen roman toen de jongste broer van haar man ziek werd. Zijn gezin (drie dochters waarvan de middelste verstandelijk gehandicapt is) en zijn ziekte zorgden voor de inspiratie voor haar debuutroman Strepen op de weg, een boek dat aan haar zwager en schoonzus opgedragen is en dat in augustus 2009 uitkwam in de Spiegelserie.
Haar tweede boek Ons soort mensen komt in februari 2010 uit in de Citerreeks.

Marja is naast haar correctiewerk corrector-vrijwilliger bij de digitalisering van oude bijbelvertalingen (zoals de Statenvertalingen van 1637 en 1657 en de Liesveltbijbel), en heeft als hobby taalspelletjes en -puzzels, cryptogrammen en legpuzzels.
Favoriete schrijver: Paulo Coelho. Favoriet boek: De vriendschap van Conny Palmen. Daarnaast gaat haar boekvoorkeur uit naar psychologische thrillers, en ze zou ooit zelf zo'n boek willen schrijven.