Kan lezen wel leuk zijn wanneer je dyslexie hebt?
Mijn leestempo ligt lager dan gemiddeld, spelling en grammatica zijn niet mijn beste vriend en ik ben vaak vermoeid na het lezen van teksten… Ik heb dyslexie. Kan lezen dan nog wel leuk zijn? Vandaag, 6 oktober, is het Wereld Dyslexiedag. Een dag waarop we stilstaan bij wat dyslexie is. Een dag waarop ik even stilsta bij hoe het mijn leven beïnvloedt. Én wat mij helpt. (Spoiler alert: het heeft iets te maken met boeken!)
Liefde voor lezen
Als jong meisje pakte ik niet graag een boek uit de kast. Als ik las, las ik traag. Voor iemand met dyslexie, was dit ook niet zo gek. Toch maakten mijn ouders er zich zorgen over dat ik nooit op een goed niveau zou komen. Daarom probeerden ze me aan het lezen te krijgen door dyslexievriendelijke boeken te kopen. Alleen waren dat niet de boeken die ik vrijwillig oppakte… En toch ben ik vandaag de dag een boekenfanaat.
We spoelen wat vooruit naar groep acht. Een vriendin van mij verslond stapels boeken. Ze vroeg zelfs of ze in de pauze binnen mocht blijven, omdat ze zó graag haar boek wilde lezen. Ik begreep er echt niets van dat ze vrijwillig die martelende pagina’s las. Tot ze een boek mee had waarvan de cover me zo erg aansprak dat ik naar haar toe liep om te vragen welk boek het was. Trots liet ze de cover zien van Saffierblauw van Kerstin Gier, deel twee in de Edelsteentrilogie.
Die titel heb ik onthouden. Een jaar later op de middelbare school moesten we een boek uitkiezen uit de Jonge Jury-groslijst. In die lijst kwam ik het boek dat het meisje in groep acht las weer tegen. Op dat moment kende ik geen keuzestress, het boek haalde ik meteen bij de bibliotheek (ook al was het deel twee, dat maakte me niets uit). Nadat ik eenmaal begonnen was met lezen ben ik nooit meer gestopt. Bijna letterlijk. Dit boek heeft de wereld van het lezen voor me geopend. Het liet me inzien dat lezen leuk is zodra je een boek vindt dat bij je past.
Wat brengt het lezen mij?
Liefde voor spelling en grammatica is er nog steeds niet, maar liefde voor verhalen wel. Wat ik zo mooi aan lezen vind is dat het deze twee dingen combineert zonder dat ik het echt door heb. Ongemerkt krijg ik de taalregels toegestopt en verbeter ik zo mijn taalvaardigheden. Tegelijkertijd ben ik door lezen ook gaan schrijven, gewoon voor de lol. Korte verhalen, half-afgemaakte boeken – je kent het wel. Oefening baart kunst, en inderdaad, lezen en schrijven helpt me op een andere manier mijn spelling en grammatica te verbeteren. Een manier waarop het wél blijft hangen.
Voordelen van dyslexie
Als ik dit koppel aan de voordelen van dyslexie (ja, die zijn er echt!) dan vind ik het eigenlijk wel logisch. Mensen met dyslexie zijn namelijk echte beelddenkers en verbanden leggen gaat ze goed af. En wat doe je als je leest? We brengen de woorden tot leven met onze fantasie en leggen verbanden tussen gebeurtenissen. Nog een reden om te gaan lezen dus!
Boekentips voor lezen met dyslexie
Ik noemde het al eerder: ik ben ervan overtuigd dat iedereen lezen leuk kan vinden, zolang je maar het juiste boek vindt. Dat is dan ook mijn tip: kijk naar wat je leuk vindt. Je hoeft echt niet meteen te beginnen met hoogstaande literatuur, er is zoveel meer! Wat mij plezier heeft gegeven in het lezen is het lezen van young adult en feelgood. Beide zijn wat laagdrempeliger geschreven en lezen over het algemeen makkelijk weg. Vooral wanneer je na een lange tijd een boek durft op te pakken, raad ik aan om laagdrempelig te beginnen en een genre te zoeken dat je aanspreekt.
Een paar boeken die mijn leesplezier (opnieuw) hebben aangewakkerd:
- Rood, wit & koningsblauw van Casey McQuiston
- De Royal-serie van Erin Watt
- Langste. Kerst. Ooit. van Lisette Jonkman
Welke boeken staan klaar op mijn TBR-lijst:
- De Spaanse liefdesleugen van Elena Armas
- American Royals van Katharine McGee
- Landgoed Rosaville-serie van Karin Quint
Welk boek heeft jou de liefde voor lezen laten ontdekken?
Groetjes,
Rebecca