Het was dé TikTok hit in de Verenigde Staten in juni 2023, het boek Bodyguard van de Amerikaanse schrijfster Katherine Center. Een boek vol stardom, heart-breaking en fake-dating. En nu is het heerlijke, humoristische, feelgoodboek ook in het Nederlands te verkijgen in je favoriete boekenwinkel!
Over Katherine Center
Katherine Center begon haar schrijfcarrière toen ze zo’n elf jaar oud was, met Duran Duran fanfiction. Ze gelooft er volop in dat de beste verhalen je laten vergeten dat je leest, en dat wanneer je daaruit komt, je net een beetje anders denkt. Haar boeken kenmerken zich door hun veerkrachtige personages met herkenbare worstelingen en een flinke dosis humor, twee van haar romans zijn zelfs verfilmd! De auteur wordt door BookPage ‘de koningin van comfort reads’ genoemd en in de zomer kan je extra van de zon genieten want dan verschijnt er nog zo’n heerlijke feelgoodroman van de auteur: The Love Haters.
Bodyguard
In Nederland noemen we bodyguards in vakkundige termen; persoonsbeveiligers en kennen we twee vormen: particulier en vanuit de overheid. Zo mag je met een opleiding in persoonsbeveiliging net als hoofdpersoon Hannah, ingehuurd worden om iemand persoonlijk te beschermen. Als bodyguard in Nederland heb je een goede privé-werkbalans, dat is natuurlijk totdat je moet doen alsof je de vriendin bent van de persoon die je moet te beschermen 😉
De perfecte feelgood-romcom voor op je nachtkastje!
Hannah Brooks mag er dan uitzien als een lieve basisschooljuf, maar eigenlijk is ze een eersteklas-bodyguard. Op een dag wordt ze ingehuurd door Jack Stapleton, dé Hollywoodster die erom bekend staat het hart van menig vrouw sneller te laten kloppen om die vervolgens te breken. Aan Hannah de taak om hem te beschermen tegen zijn stalker. Kat in het bakkie, toch?
Maar wanneer Jack besluit naar zijn zieke moeder in Texas af te reizen, wordt de boel gecompliceerd: Jack wil namelijk niet dat zijn familie weet dat hij een stalker heeft of een bodyguard. Daarom moet Hannah net doen alsof ze zijn vriendin is om argwaan te voorkomen. Tegen beter weten in stemt Hannah in met het plan. Jack beschermen is makkelijk, maar haar eigen hart beschermen? Dat is het moeilijkste wat Hannah ooit heeft gedaan.
Vanaf 17 juli is het verhaal van videomaker Katie en reddingszwemmer Hutch te lezen in het Nederlands. Pre-order The Love Haters nu alvast!
‘Doldwaas, hilarisch en vol adrenaline – mét de friendly reminder dat de belangrijkste liefdesrelatie die met onszelf is.’ – Amerikaanse sterauteur Jodi Picoult over The Love Haters:
Boordevol fake dates, zwemlessen én een flinke dosis body positivity!
The Love Haters
Videomaker Katie zegt volmondig ”ja” op de kans van haar leven: een exclusieve reportage over de knappe reddingszwemmen Hutch. Haar doel? Haar gekreukelde reputatie herstellen. Er is alleen een klein probleem… ze kan niet zwemmen. En haar zelfvertrouwen over haar bikini-body? Dat ligt net zo diep als de oceaanbodem.
Geniet nu in het zonnige lenteweer nog van Bodyguard en spring later dit jaar samen met Katie in het diepe met De Love Haters! Staan deze boeken op jou TBR?
Bestemming bereikt: het laatste deel van de bestemming Parijs-serie
Na een periode van spanning en verlangen is het zover: het laatste deel van de geliefde Bestemming Parijs-serie is eindelijk verschenen. In dit deel neemt auteur Mirjam Mieserius haar lezers nog één keer mee naar de romantiek, de geheimen en de betovering van Côte d’Azur. Wij spraken Mirjam uitgebreid over dit nieuwe boek, het afronden van de serie, en wat dit alles voor haar betekent.
Het verhaal achter het laatste boek
L’Amour aan de Côte d’Azur is het derde en laatste deel van de Bestemming Parijs-serie. Hoe voelt het dat de serie nu compleet is?
‘Ik heb er een beetje een dubbel gevoel bij. Aan de ene kant is het fijn dat de serie klaar is, dat er nu weer ruimte komt voor nieuwe dingen. Aan de andere kant ga ik het leven van Chloe, Sofia en Lizzy enorm missen. Ze hebben de afgelopen jaren toch dagelijks met me meegelopen door Parijs.’
Wat zorgde ervoor dat de Franse Rivièra de eindbestemming werd van de serie?
‘Zonder te veel spoilers weg te geven: de vrouwen hebben natuurlijk het plan om maar twee weken naar de Côte d’Azur te gaan. Of dat zo is en of ze daarna weer met elkaar teruggaan naar Parijs, dat ga ik nog niet vertellen.’
Hoe hebben de hoofdpersonages zich ontwikkeld sinds het eerste boek, en welke groei kunnen lezers in dit laatste deel verwachten?
‘In het eerste boek waren de vrouwen niet echt gelukkig met hun leven, al hadden ze dat zelf nog niet door. Zich daarvan bewust worden was een eerste stap in hun ontwikkeling, en dat zet zich in de andere boeken voort. Met vallen en opstaan, net zoals het in het echte leven gaat.’
Wat was de grootste uitdaging tijdens het schrijven van het laatste deel?
‘Het is toch altijd weer spannend om hetgeen dat je in je hoofd hebt, ook een beetje leuk op papier te krijgen. Ik heb in dit boek heel veel geschrapt en herschreven, maar wat ik het leukst aan dit verhaal vind, is dat het totaal anders is geworden dan ik in eerste instantie in mijn hoofd had. Ik denk zelf dat dit een mooie afsluiter is van de trilogie, ik hoop dat de lezers dat ook vinden.’
Kun je een grappig of gedenkwaardig moment delen dat je hebt meegemaakt tijdens het schrijven of researchen voor de serie?
‘Ik heb de eerste twee boeken in Parijs geschreven, in een klein appartement op Montmartre. Dat was heel bijzonder. In de ochtend scheef ik, in de middag ging ik op pad om Parijs te ontdekken. Ik ben heel blij dat ik daar toen voor gekozen heb. Ik ben ook nog naar de Côte d’Azur geweest, dat was wat minder relaxt. Ik had niet meer dan een week en was in mijn eentje, in mijn kleine Citroën C1, naar Zuid-Frankrijk gereden. De eerste helft van de reis was het noodweer, de tweede helft een hittegolf en ik heb geen airco in mijn auto. Toen ik ook nog de bergen door moest, had ik het helemaal gehad. En na vijf dagen, moest ik dezelfde reis weer terug maken. Nooit meer! Haha!’
Wat is het meest onverwachte compliment dat je ooit van een lezer hebt ontvangen?
‘Dat mijn boeken troost geven. Dat ze blij worden van de verhalen en de boeken zelfs herlezen. Dat vind ik zo’n mooi compliment.’
Als je een soundtrack zou moeten kiezen voor de Bestemming Parijs-serie, welke nummers zouden er dan op staan?
‘Mooie vraag: Veel chansons natuurlijk, maar ook nummers waar je op kunt dansen. Lastig om echt nummers te noemen, in ieder geval wel Une Belle Histoire van Michel Fugain. Dat nummer geeft me een Frans, zomers gevoel en past precies bij het laatste boek.’
Heb je een favoriet personage?
‘Ik hou van alle drie de vrouwen, maar voor Lizzy heb ik een zwak. In het eerste boek kreeg ik vaak reacties van lezers die echt een hekel aan haar hadden (niet geheel onterecht, ze was een lastpak) en dan kreeg ik altijd de neiging om haar te verdedigen. Ik ben heel benieuwd wat iedereen straks van haar zal vinden als ze boek drie dichtslaan.’
Is er een plek in Parijs wat inspirerend voor je werkt?
‘Eigenlijk is de stad één grote inspiratiebron voor me. Als ik daar rondloop stromen de ideeën binnen. Ik snap wel dat vroeger schrijvers en kunstenaars zich door de stad aangetrokken voelden. Hoeveel gedenkwaardige boeken zijn daar niet geschreven? Hoeveel imposante kunstwerken zijn daar niet gemaakt? En wat denk je van de fashion die uit Parijs komt? Parijs is een en al inspiratie, niet alleen voor mij, maar voor heel veel mensen.’
Heb je een bepaalde routine voor het schrijven? Plekken die je bezoekt, rituelen die je volgt.
‘Ik start graag vroeg in de ochtend. Ik ga eerst naar de sportschool en dan begin ik vol energie met schrijven. Echt een ritueel heb ik niet. Ik ga zitten en schrijf. Plotten doe ik ook niet, het verhaal ontstaat echt tijdens het schrijfproces. Heel tijdrovend, want daarna moet er veel geschrapt en herschreven worden. Misschien dat ik bij een volgend boek eens ga kijken of ik van tevoren het verhaal al rond kan hebben. Een leuke uitdaging lijkt me!’
En we willen natuurlijk allemaal weten: komt er een nieuw boek aan?
‘Er komt zeker een nieuw boek aan, alleen wanneer dat is, ik heb geen idee. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik pas aan een nieuwe roman begin als ik een idee heb dat me net zo nauw aan het hart ligt als de Bestemming Parijs-serie. Er zit wel al een idee in mijn hoofd, maar ik ga daar eerst maar eens op mijn gemak een beetje op zitten broeden.’
Het derde en laatste deel
L’Amour aan de Côte d’Azur
In het slotdeel van Bestemming Parijs verruilen Lizzy, Chloe en Sofia de lichtstad voor de zonovergoten Côte d’Azur om een bruiloft bij te wonen. Wat begint als een feestelijke vakantie, neemt al snel een onverwachte wending. Lizzy wordt geconfronteerd met een ingrijpende gebeurtenis, Chloe moet hals over kop vertrekken na verontrustend nieuws, en Sofia staat op het punt haar hart te verliezen — maar aan wie? Terwijl de Franse Rivièra het decor vormt, worden hun levens voorgoed veranderd.
Schrijven uit het hart: Marjoleine Tel over waarom ze schrijft
Elk boek heeft een verhaal, maar sommige verhalen zijn nét een beetje bijzonderder – vooral als je weet hoe ze ontstaan. In deze column neemt Marjoleine Tel je mee in haar schrijfproces. Want elk boek begint bij een idee… maar hoe groeit dat uit tot een volwaardig verhaal? Marjoleine Tel vertelt hoe dat proces er voor haar uitziet met alle inspiratie, keuzes en twijfels die daarbij komen kijken. Heb je de eerste twee columns nog niet gelezen? Doe dat dan zeker, zodat je het hele verhaal niet mist!
‘Een miljoen Nederlanders schijnt een boek te willen schrijven, 60.000 doen het. ‘Plant een boom, krijg een kind, bouw een huis, schrijf een boek’, luidt een oud Chinees gezegde over betekenis geven aan je leven. Na een (verbouwd) huis, het krijgen van drie kinderen en het planten van meerdere bomen voelde ik geen enkele noodzaak tot het schrijven van een boek. Wat had ik in godsnaam te melden, en het leek me bovendien een heleboel werk voor heel weinig geld.’
Hé, ik had dus toch iets te melden!
‘Ik vertel mijn hele leven al verhalen, maakte mijn eerste tijdschrift toen ik tien jaar was (De Sinderella), schreef er tientallen jaren professioneel op los – maar nooit een fictieboek. Totdat ik last minute een opengevallen plek opvulde bij de workshop ‘Schrijf een boek’ van vriendin en kantoorbuurvrouw Sabine Wisman. Ik verzon die dag iets over een hoop gelazer op een Hollandse camping, geïnspireerd op mijn toenmalige campingleven op de Veluwe. Toen daarna de crisis uitbrak en ik veel minder werk had, dacht ik: wtf, ik ga het gewoon schrijven. Niet gehinderd door mijn gebrek aan enige kennis hoe je dat nu doet. Waarom dus ineens wel een boek? Ik leek opeens iets te melden te hebben: ik wilde vertellen hoe zo’n minimaatschappij in elkaar steekt, hoe leuk en eerlijk en echt en sexy en ook een tikkie gemeen-ie is. En verder had het verdomd weinig met ijdelheid of legacy (alleen dat woord al…) te maken.’
𝗦𝗰𝗵𝗿𝗶𝗷𝗳 𝘀𝗰𝗵𝗮𝗮𝗺𝘁𝗲𝗹𝗼𝗼𝘀 𝘃𝗼𝗼𝗿 𝗷𝗲𝘇𝗲𝗹𝗳
‘Ik heb Sabine vervloekt en ontzettend bedankt toen ik merkte hoe ontzettend geweldig ik het vond een boek te schrijven. En hoe ik het tegelijkertijd verschrikkelijk vond: want waar gaat het nu helemaal over, wie gaat het lezen, het is gewoon niet goed. Bij elkaar is het een bak aan emoties die bijna elke schrijver ondergaat, maar wist ik veel. Inmiddels ben ik drie boeken verder en nog altijd emotioneel niet gegroeid. Maar er hangen een paar briefjes boven mijn werktafel, voor mijn neus, die mij elke keer weer herinneren aan waar het allemaal om draait:
Schrijf voor jezelf (dus schrijf voor jezelf)
Schrijf schaamteloos
Schrijf compact, niet alledaags
Schrijf naturel (en gooi de rest weg)’
𝗘𝗿 𝗶𝘀 𝗺𝗲𝗲𝗿 𝗹𝗲𝗲𝗱 𝗱𝗮𝗻 𝗷𝗲 𝘄𝗲𝗲𝘁
‘Als mensen horen dat ik schrijf, biechten ze (dat is echt het juiste werkwoord) regelmatig op ook een boek te willen schrijven. Het onderwerp heeft vaak iets met groot leed te maken (dood, scheiding, ontslag, ruzie). ‘Gewoon doen!’ roep ik dan. Wel even die briefjes boven je werktafel ophangen. Want het schrijven van een boek is nog altijd een hoop werk voor weinig geld. Maar als je schaamteloos schrijft voor jezelf, word je daar gegarandeerd heel gelukkig van. Net als ik!’
Benieuwd naar haar boeken?
Het vierde en laatste deel
Zomerhuis voor jou en mij
Martin en Linda keren terug naar Nederland als hun camping dreigt te veranderen in een luxe villapark. De plannen zorgen voor onrust, maar brengen ook nieuwe kansen – op ruimte, liefde en onverwachte veranderingen. Terwijl kampeerders verdeeld zijn, staat Linda een verrassende wending te wachten.
Heb jij al de serie Campinggeluk van Marjoleine Tel gelezen? We zijn benieuwd wat je ervan vindt! Laat het ons weten via Instagram of Facebook.
Aan het bureau: Paula Heeger over haar schrijfproces
Achter elk goed boek schuilt een wereld vol ideeën, twijfels en heel veel schrijfuren. Geen enkele schrijver werkt op dezelfde manier en dat maakt het juist zo boeiend. In deze blog gaan we in gesprek met Paula Heeger. Hoe begint zij aan een nieuw verhaal? Wat doet ze als de inspiratie even wegblijft? En hoe laat ze haar personages tot leven komen? Ze neemt ons mee in haar schrijfproces, van eerste ingeving tot de laatste punt. Lees je mee?
Het begin van elk verhaal: inspiratie
Waar haal je meestal je inspiratie vandaan?
‘Meestal zijn het hele kleine dingen die me op een idee brengen, zoals een verhaal over een familielid of een zin die ik opvang in de trein. Inspiratie krijgen van een verre reis is niet echt mijn ding, heb ik gemerkt. Een nieuw verhaal ligt meestal al voor mijn neus te wachten. Zo viel Volgeboekt ook op zijn plek toen ik bedacht: het moet zich op Terschelling afspelen, in plaats van aan een onbekende plek aan zee.’
Heb je vaste plekken waar je naartoe gaat om inspiratie op te doen?
‘Niet per se vaste plekken, maar een wandeling door de stad of juist de natuur helpt altijd wel. Een koffietentje waar ik mensen kan observeren is ook een goede plek. Of een gesprek met een vriendin.’
Komt inspiratie vanzelf, of moet je er bewust naar op zoek?
‘Na een nieuw boek duurt het even voor de inspiratie in mijn hoofd weer gaat stromen, maar ik hoef er niet echt naar op zoek. Ik denk voordat ik begin met schrijven heel veel na over wat ik precies wil. Al die ideeën schrijf ik op in de notities op mijn telefoon of in mijn bulletjournal. Daarna denk ik er weer lang over na en vallen er langzaam wat puzzelstukjes op zijn plek. Op een bepaald punt denk ik: nu moet ik beginnen. Tijdens het schrijven valt de rest op zijn plek of verandert het verhaal weer een beetje.’
Heb je ooit een droom gehad die leidde tot een boekidee?
‘Nog niet, maar ik schrijf mijn dromen wel altijd op. Ik droom namelijk ontzettend veel, eigenlijk elke nacht, en kan me dat dan tot in detail herinneren. Dus wie weet ooit – al zijn mijn dromen behoorlijk onsamenhangend.’
Wat is het meest onverwachte moment of de vreemdste plek waar je inspiratie vond?
‘Op het moment dat Volgeboekt uitkomt ben ik al bezig met een tweede verhaal, dat langzaam vorm krijgt in mijn hoofd. Voor het boek liep ik door mijn eigen stad, Leeuwarden, en gaf mijn vader me inspiratie om ergens verder in te duiken. Ik kan nog niet veel verklappen, maar dat de inspiratie bijna om de hoek ligt vind ik heel grappig. Dat had ik nooit gedacht.’
Hoe weet je of een idee de moeite waard is om een boek van te maken?
‘Als ik niet kan stoppen met nadenken over hoe ik een bepaald idee wil vormgeven. Ik denk meestal als eerste aan een plot, hoe mensen elkaar leren kennen, wat voor tegenslagen ze gaan tegenkomen, wat ze gaan meemaken samen, en misschien de boodschap die ik wil meegeven met het verhaal. Daarna ga ik nadenken over de drijfveren van personages, wie ze precies zijn. Als ik mijn personages in mijn hoofd al tot leven voel komen en echter voel worden, weet ik: hier zit meer in.’
Wat is het eerste wat je opschrijft als je aan een nieuw boek begint?
‘Ik ben iemand die direct een titel bedenkt voor mijn boek. Volgeboekt heb ik bijvoorbeeld ook zelf bedacht. Om mezelf te motiveren doe ik alsof het boek er al is, zo had ik bij een eerdere versie van Volgeboekt een blurb op mijn zelfgemaakte cover staan alsof het was gerecenseerd in de krant. Haha!’
Het schrijfproces
Hoe kwam je op het idee voor dit boek?
‘Voordat ik Volgeboekt schreef, deed ik mee aan schrijfwedstrijden. Tijdens corona had ik daar genoeg tijd voor. Soms belandde ik op de longlist of de shortlist, één keer werd mijn verhaal Boekhandel aan zee gepubliceerd in de bundel Slipperdagen & Zomerjurken met nog 7 andere auteurs. In dat verhaal, maar ook in andere verhalen, zie je flarden terug van wat uiteindelijk Volgeboekt is geworden – zoals een boekhandel en de zee. Ik wilde een fijn en gezellig verhaal schrijven, maar wel met voldoende diepgang en zonder de vervelende troop miscommunicatie. Pas later kwam Terschelling daarbij en viel alles op zijn plek.’
Begin je met een volledig uitgewerkt plot, of ontdek je het verhaal gaandeweg?
‘Ik ben totaal geen plotter, al heb ik bij boek 2 wel een opzet gemaakt om dat te proberen. Voor mij werkt beginnen en zien wat er komt het beste, zo stuurt het verhaal me allerlei kanten op die ik zelf ook niet had voorzien. Dat is verrassend en dat maakt schrijven zo leuk. Als ik al precies weet wat ik ga schrijven, vind ik het net een invuloefening. Dus een schrijver met een enorm karakterdossier van de personages of een opzet van a tot z ga ik nooit worden. Laat mij maar lekker rommelen om er vervolgens toch uit te komen.’
Hoe ga je om met onverwachte wendingen die zich tijdens het schrijven aandienen?
‘Schrijvers zeggen weleens dat personages dingen doen die ze zelf niet hadden voorzien. Ik geloofde dat nooit. Je schrijft het verhaal toch zelf? Totdat ik zelf mijn hele roman schreef en dat echt gebeurde. Je personages belanden soms ineens in situaties die je niet had bedacht. Sommige onverwachte wendingen helpen het verhaal vooruit, maken iets grappig of dramatisch, maar soms zijn ze ook onnodig. Ik denk goed na of het iets toevoegt aan het grote geheel, of ik het als lezer leuk zou vinden als ik een bepaald lijntje meer zou uitwerken.’
Waar schrijf je het liefste, heb je een eigen plekje of ga je juist de deur uit?
‘Ik schrijf het liefst thuis – in de zomer op mijn dakterras met een iced matcha binnen handbereik, in de winter onder een dekentje aan de eettafel of zelfs in bed. Het idee dat je alleen kan schrijven aan een bureau is zo achterhaald, ik tik soms zelfs scènes in de notities op mijn telefoon.’
Wat doe je als je vastloopt in je verhaal?
‘Dan laat ik het even liggen – sowieso een week, anders langer. Daarna kijk ik er weer fris naar en weet ik wel weer hoe ik verder wil. Of ik vraag mijn redacteur om hulp.’
Hoe weet je wanneer een boek echt ‘af’ is?
‘Cliché maar waar: je voelt het. Het voordeel bij Volgeboekt is dat ik het einde al had geschreven voordat het middenstuk af was. De epiloog schreef ik wel iets later, toen voelde het voor mij helemaal af.’
Personages en verhalen
Hoe bedenk je je personages? Begin je met hun persoonlijkheid of hun achtergrond?
‘Ik heb grofweg een idee van wie mijn personages zijn. In het geval van mijn vrouwelijke hoofdpersoon Felicia in Volgeboekt weet ik dat ze een schrijfster is en haar zus heeft verloren. De persoonlijkheid ontstaat eigenlijk tijdens het schrijven pas. Dan voel ik per zin beter aan hoe ze als personage kan zijn, wat haar drijft en hoe ze reageert in situaties. Ook schets ik personages in mijn journal om een beter beeld te krijgen van hoe ze er precies uitzien.’
Heb je ooit een personage gebaseerd op iemand die je kent?
‘Stiekem haal ik kleine trekjes van personages weleens van mensen die ik echt ken. Dat kan al zijn hoe iemand kijkt of beweegt. Soms lijkt een mannelijk personage eerst op iemand die ik leuk vind, maar uiteindelijk verandert een personage toch in totaal iemand anders. Alleen als je heel goed kijkt, zie je tussen de krullen van Alex in Volgeboekt misschien wat trekjes van ex-dates, haha. En misschien in Joris ook wel…’
Welke emoties of thema’s inspireren je het meest om over te schrijven?
‘Bij Volgeboekt had ik eerst geen setting voor het verhaal. Het speelde zich eerst af aan zee, maar een concrete plaats was er niet. Totdat er puzzelstukjes in het plot op zijn plek vielen en ik dacht: het moet Terschelling zijn. Ik ben zelf heel veel op het eiland geweest als kind en later ook nog, dus ik ken het vrij goed. Daarnaast hou ik er zelf heel erg van als boeken zich afspelen in Nederland – Anne West haar boeken in Deventer, Anja Janssen die over Zeeland schrijft, I love it! Zo leuk als je daarin dingen herkent! Ik hoop dat mensen dat ook bij Terschelling hebben in mijn boek.’
Hoe belangrijk is je eigen leven en ervaring in wat je schrijft?
‘Eigenlijk wil ik zeggen dat het niet heel veel uitmaakt, maar natuurlijk doet het dat wel. De thema’s waarover je schrijft komen vaak voort uit je eigen ervaringen. Bij mij in ieder geval wel. In Volgeboekt schrijf ik ook over rouwverwerking omdat ik zelf veel mensen ben verloren in mijn leven. Het was een soort verwerking, denk ik achteraf, van de dood van mijn oma.’
Heb je ooit spijt gehad van een verhaallijn of een beslissing die je een personage liet maken?
‘Tot nu toe niet. Ik vond het wel lastig om over Joris te schrijven en hoe hij nog steeds iets voelt voor Felicia, maar ook moeite heeft met het verlies van zijn goede vriendin Jasmijn. Die twee emoties lopen heel erg door elkaar heen bij hem, wat hem niet meteen likeable maakt. Toch denk ik dat hij wel herkenbaar is, dus ik heb geen spijt van hoe ik hem in Volgeboekt heb opgevoerd. In het echt gedragen mensen zich ook niet volgens het boekje.’
Welk personage was het lastigst om te schrijven en waarom?
‘Ik vond Wendy best lastig om te schrijven. Ze is de beste vriendin van Alex in mijn boek, maar ze heeft ook haar eigen leven. Doordat ik niet vanuit haar perspectief schrijf, leerde ik haar minder goed kennen. Ook wilde ik niet dat ze super doorsnee werd of altijd maar voor iedereen zou klaarstaan. Dat bleek toch moeilijker dan ik dacht. Misschien moet ik toch eens het verhaal van Wendy vertellen… wie weet!’
De dagelijkse schrijfgewoonten van Paula Heeger
Heb je een vaste schrijftijd of -plek?
‘Alles behalve in de ochtend, ik ben echt geen ochtendmens. Voor 10 uur moet je mij niet bellen. Ik schrijf het liefst ‘’s avonds aan mijn eettafel, waar ik liever zit dan aan mijn bureau. Maar in het beginproces van Volgeboekt schreef ik ook stukjes in de notities op mijn telefoon als ik in de trein zat. Het zo laagdrempelig mogelijk maken helpt enorm. En tóch gaan zitten en beginnen, ook als je een dag geen zin hebt of het niet lukt. 500 woorden is beter dan 0.’
Hoeveel woorden probeer je per dag of per week te schrijven?
‘Bij Volgeboekt schreef ik de hele zomer van 2024 mijn verhaal af. Ik probeerde een paar keer per week, soms zelfs elke avond, achter mijn laptop te gaan zitten en 1000 woorden te schrijven. Ik had het einde al geschreven én mijn boekcontract was getekend, dus ik had enorm veel motivatie om het helemaal af te maken.’
Wat helpt jou om in de juiste schrijfflow te komen?
‘Wat het beste helpt is gaan zitten en een scène schrijven waar ik zin in heb. De ideeën stromen dan bij elk woord dat ik typ een beetje meer binnen. Zelfs saaie scènes zijn uiteindelijk leuk om te schrijven, omdat ik op een bepaald punt helemaal fan ben van mijn eigen personages. Je leert ze steeds beter kennen, dus je voelt veel beter aan hoe ze reageren in situaties – Felicia zou bijvoorbeeld huilen bij een film, Joris nooit. Fan zijn van je eigen verhaal zorgt wel voor de juiste flow!’
Schrijf je liever in stilte of met muziek op de achtergrond?
‘Ik weet dat andere schrijvers muziek luisteren tijdens het schrijven, ik kan dat totaal niet. Geen tropische tunes dus bij mij, maar echt stilte. Dan kan ik het beste nadenken.’
Heb je een vaste schrijfroutine of ben je juist heel flexibel?
‘Zolang ik niet om 6 uur ’s ochtends hoef te schrijven, ben ik heel flexibel. Tijdens Volgeboekt schreef ik zelfs tijdens mijn vakantie in Oostende ’s avonds. Ook fijn qua sfeer, want Oostende is ook aan zee. De schreeuwende meeuwen op het balkon van het appartement zorgden wel voor de Terschelling-vibes die ik nodig had voor mijn verhaal.’
Benieuwd naar het eerste boek van Paula Heeger?
De perfecte zomerse feelgoodroman voor in de vakantiekoffer!
Volgeboekt
De succesvolle schrijfster Felicia reist af naar Terschelling om aan haar nieuwste boek te werken en verslag te doen van het theaterfestival Oerol. Maar het tripje verloopt niet zoals gepland: door een boekingsfout is Felicia’s hotelkamer bezet en komt ze terecht bij de norse Alex, die in West-Terschelling een B&B annex boekwinkel runt. Hij heeft geen plek en biedt Felicia met tegenzin zijn logeerkamer aan. Dat zorgt voor de nodige irritaties… of bloeit er in deze B&B vol boeken toch liefde op?
Aan het bureau: Ellen Rink over haar schrijfproces
Wat gebeurt er allemaal vóórdat een boek in de winkel ligt? Achter elk verhaal schuilt een proces vol inspiratie, twijfels, herschrijven en onverwachte vondsten. Deze keer stappen we in de schrijverswereld van Ellen Rink Hoe begint zij aan een nieuw verhaal? Wat doet ze als de woorden even niet willen komen? En hoe zorgt ze ervoor dat haar personages écht gaan leven? Ze deelt haar persoonlijke aanpak, schrijfgeheimen en valkuilen. Nieuwsgierig? Lees snel verder!
Het begin van elk verhaal: inspiratie
Waar haal je meestal je inspiratie vandaan?
‘Mijn inspiratie haal ik overal vandaan! Dat kan het dagelijks leven zijn of dingen die ik lees of op televisie zie (al kijken wij eigenlijk nooit televisie, maar het kan ook een film of serie zijn).
Voor mijn vorige boek (geschreven onder de naam Ellen Lina) – thriller Het Stockholmsyndroom – kwam mijn inspiratie uit iets dat gebeurde op een donkere ochtend. Ik bracht de kinderen naar school, het was slecht weer. Bij een groot huis waar we langs liepen stopte op dat moment een busje waar drie mannen met zwarte jassen en mutsen uitstapten. Ik merkte dat ik mijn pas inhield toen ze aanbelden, maar de bewoonster liet ze lachend binnen en later zag ik een logo op het busje. Het waren werklui van een of ander loodgietersbedrijf. In mijn hoofd begon er zich een verhaal te ontwikkelen. Wat als ze nou geen goede intenties hadden gehad? Kun je gegijzeld worden in je eigen huis, gewoon op een doordeweekse ochtend? Zo ontstond Het Stockholmsyndroom, een thriller over een gijzeling in eigen huis.
Voor de Blossom Valley-serie, Isabelles vlucht, kwam mijn inspiratie uit mijn wens om weer eens naar Canada te gaan. Combineer dat met mijn liefde voor paarden, ranches en romantiek, en de nieuwe serie was geboren!’
Heb je vaste plekken waar je naartoe gaat om inspiratie op te doen?
‘Niet echt, maar ik kom heel ver op een rustige plek met een goed muziekje aan. Dan gaan mijn gedachten alle kanten op en ontstaat er vanzelf een verhaallijn.’
Komt inspiratie vanzelf, of moet je er bewust naar op zoek?
‘Nee, de inspiratie overvalt me vaak! Best fijn én heel effectief.’
Heb je ooit een droom gehad die leidde tot een boekidee?
‘Ehmmm …. Een echte droom, nee. Een dagdroom, ja!’
Wat is het meest onverwachte moment of de vreemdste plek waar je inspiratie vond?
‘Die donkere ochtend die ik omschreef bij vraag één, die mannen die uit dat busje stapten, dat was een heel random moment.’
Hoe weet je of een idee de moeite waard is om een boek van te maken?
‘Eraan beginnen en zien of het daadwerkelijk iets is om echt een boek mee te vullen. Tot zover heeft het nooit verkeerd uitgepakt en is het altijd een echt boek geworden.’
Wat is het eerste wat je opschrijft als je aan een nieuw boek begint?
‘Een lijstje met hoofdpersonages, ik heb namen nodig. Daarna zet ik de grove verhaallijn op papier en de rest ontvouwt zich tijdens het schrijven.’
Het schrijfproces
Hoe kwam je op het idee voor dit boek?
‘Ik ben drie keer in Canada geweest en heb er altijd een heerlijke tijd gehad. Ik heb vier kinderen en het is altijd hectisch en chaotisch in huis, het leek me heerlijk om tijdens mijn schrijftijd even te ‘ontsnappen’ naar een plek die mij rust geeft. Al snel kwam er een ranch uitgerold in een prachtig natuurgebied.’
Begin je met een volledig uitgewerkt plot, of ontdek je het verhaal gaandeweg?
‘Ik begin met een paar hoofdlijnen en ga gewoon schrijven. Het kan dan wel zijn dat ik het begin ga aanpassen, want mijn personages ontwikkelen zich gaandeweg een verhaal, maar dat is niet erg. Vaak wordt het verhaal daar strakker van.’
Hoe ga je om met onverwachte wendingen die zich tijdens het schrijven aandienen?
‘Dat vind ik het allerleukst aan het hele proces, zo verras ik mezelf ook en blijft het leuk en spannend om te schrijven. Wat gebeurt er in het volgende hoofdstuk? Ik heb zelf vaak ook geen idee.’
Waar schrijf je het liefste, heb je een eigen plekje of ga je juist de deur uit?
‘Ik schrijf meestal beneden aan tafel, maar wanneer ik echt geconcentreerd wil werken, dan ga ik boven aan mijn bureau zitten. Meestal hangt er beneden namelijk een baby aan m’n been, zit er een peuter op mijn schoot of vraagt er een puber om iets te eten. Als ik me afzonder, boek ik de grootste progressie.’
Wat doe je als je vastloopt in je verhaal?
‘Dan zet ik mijn koptelefoon op en luister ik muziek, dat helpt me altijd! Als ik het echt even niet meer weet, dan laat ik een personage iets geks doen, breng ik een nieuw persoon in beeld of gebeurt er iets onverwachts in het verhaal. Misschien haal ik het daarna weer weg, maar dan ben ik in ieder geval weer aan het schrijven. Gelukkig gebeurt het niet heel vaak.’
Hoe weet je wanneer een boek echt ‘af’ is?
‘Wanneer ik het nog een keer doorgelezen heb en ‘durf’ op te sturen aan de proeflezers. Dan weet ik dat ik in ieder geval niets groots meer ga veranderen en dat zij erop mogen gaan schieten. Vaak komt er niks meer, dan is het tijd om het naar mijn redacteur te sturen.’
Personages en verhalen
Hoe bedenk je je personages? Begin je met hun persoonlijkheid of hun achtergrond?
‘Dat ontwikkelt zich gedurende het boek. De grote lijnen van een personage weet ik van tevoren en schrijf ik kort op, maar een karakter komt tijdens een boek tot uiting. Ook de achtergrond weet ik niet altijd van tevoren en ik verzin gaandeweg wat ze hebben meegemaakt in hun leven.’
Heb je ooit een personage gebaseerd op iemand die je kent?
‘Ja, soms! Toch merk ik dat het moeilijk is om bij die persoon te blijven, dus vaak wordt het dan ‘losjes gebaseerd op …’
Welke emoties of thema’s inspireren je het meest om over te schrijven?
‘Liefde, altijd. Daarnaast merk ik dat ik het fijn vind om een relatie in ontwikkeling te beschrijven. Hoe komen mensen bij elkaar? Welke fases doorlopen ze? Hoe blijven ze uiteindelijk bij elkaar?’
Wat inspireert je bij het bedenken van de setting van je verhalen?
‘Ik vind het zelf altijd fijn om met een minimale beschrijving van een omgeving, de lezer een groots beeld te geven. Een lezer is slim en heeft vaak ook een grote fantasie, ik hoef niet alles voor te kauwen. Ik doe veel met zintuigen en laat het daar vaak bij, laat het beeld maar ontstaan in iemands hoofd.’
Hoe belangrijk is je eigen leven en ervaring in wat je schrijft?
‘Heel belangrijk! Ik merk dat ik graag schrijf over iets dat ik ken of zelf ooit heb gezien of ervaren. Dan kan ik daar een betere beschrijving bij geven. Maar goed, dat geldt natuurlijk niet voor alles dus ik verzin ook genoeg :-D’
Heb je ooit spijt gehad van een verhaallijn of een beslissing die je een personage liet maken?
‘Ehm … Nee, ik geloof het niet!’
De dagelijkse schrijfgewoonten van Ellen Rink
Heb je een vaste schrijftijd of -plek?
‘De tafel beneden dus of m’n bureau boven, en dan wanneer het maar kan. Ik pak iedere vrije minuut mee, want in een druk leven met werken, gezin en huishouden heb ik helaas geen hele dagen (en soms zelfs geen uur) per dag om aan een boek te werken. Het is momentjes sprokkelen…’
Hoeveel woorden probeer je per dag of per week te schrijven?
‘Hangt er vanaf, maar ik ben heel blij als ik vijfhonderd woorden per dag kan schrijven.’
Wat helpt jou om in de juiste schrijfflow te komen?
‘Heb ik niet nodig, ik ben eigenlijk altijd in de juiste flow, maar het is prettig als ik weet dat ik even ongestoord aan de slag kan.’
Schrijf je liever in stilte of met muziek op de achtergrond?
‘Muziek, maar dan wel instrumentaal. Van muziek met zang raak ik afgeleid.’
Heb je een vaste schrijfroutine of ben je juist heel flexibel?
‘Ik moet wel flexibel zijn, anders krijg ik nooit iets gedaan. Ik heb altijd kinderen om me heen, dus ik pas me aan. Het moet wel! Anders krijg ik niets op papier, terwijl het mijn grootste hobby is.’
Benieuwd naar het nieuwste boek van Ellen Rink?
Deel 1 in de Blossom Valley-serie
Isabelles vlucht
Guus en Isabelle, een tweeling met een moeilijke jeugd, worstelen als volwassenen nog steeds met de gevolgen van hun verleden. Wanneer Guus een grote geldprijs wint, besluit hij samen met Isabelle naar West-Canada te vertrekken. Daar vinden ze niet alleen rust en schoonheid, maar ook nieuwe vriendschappen, steun en liefde. In het dorpje Silverlake ontdekken ze hun roeping op een grote ranch – en misschien eindelijk ook een kans op een nieuw begin.
Leesclubvragen voor ‘Helemaal verkocht’ van Ine Maria Kiekens!
Er zijn van die boeken die je met een grote glimlach dichtslaat — vol energie, romantiek en een vleugje chaos. Helemaal verkocht van Ine Maria Kiekens is precies zo’n verhaal. Een heerlijke feelgood vol vaart, humor en personages waar je direct een zwak voor krijgt. Het is een boek dat vraagt om napraten, om lachen om herkenbare momenten en stiekem mijmeren over wat jij zou doen in die situaties. Wij hebben de leesclubvragen voor je klaarstaan om samen in gesprek te gaan. Want samen lezen is fijn, maar samen napraten? Dat maakt het helemaal af.
Over het boek
Helemaal verkocht is perfect leesclubmateriaal. De scherpe dialogen, de sprankelende hoofdpersonages en de onverwachte wendingen zorgen voor genoeg gespreksstof. Het verhaal snijdt thema’s aan als liefde, familie, verlies én de moed om opnieuw te beginnen, allemaal met een flinke dosis humor en gevoel. Kortom: een boek dat uitnodigt tot lachen, nadenken en napraten.
Een huis, een puinhoop en misschien… de liefde
Wanneer Elodie vol enthousiasme haar nieuwe appartement betrekt, treft ze daar tot haar schrik de vorige bewoner nog aan: Jobin. Hij is rommelig, blijft nét iets te lang hangen en maakt van haar droomwoning een chaos. Toch blijkt zijn aanwezigheid stiekem best handig én gezellig. Terwijl Elodie probeert haar leven op orde te krijgen, sluipen Jobins kookkunsten en charme langzaam haar hart binnen. Is ze klaar om hem écht de deur te wijzen, of voelt het inmiddels juist als thuiskomen?
Heb je Helemaal verkocht net uitgelezen en zit je hoofd nog vol met Elodie, Jobin en al die onverwachte gebeurtenissen? Dan ben je niet de enige. Speciaal voor jouw leesclub of een gezellige boekenavond hebben we een aantal vragen verzameld die zorgen voor leuke gesprekken, herkenning, verdieping én een glimlach.
1. Wat sprak je aan in dit boek voordat je begon met lezen? Was het de feelgood-setting, het idee van samenwonen met een vreemde, of iets anders? Wat waren je verwachtingen – en zijn die waargemaakt?
2. Elodie en Jobin starten als vreemden die letterlijk op elkaars lip zitten. Hoe ontwikkelt hun relatie zich door het verhaal heen? Wanneer merkte je als lezer dat er “iets” begon te veranderen tussen hen?
3. Hoe vond je het contrast tussen Elodie’s gestructureerde, drukke leven en Jobins rommelige, relaxte aanwezigheid? Wat zeggen die verschillen over hun karakters – en wat leren ze van elkaar?
4. Een belangrijk element in het boek is ‘thuis’ – wat dat betekent, en hoe dat aanvoelt. Wanneer denk jij dat Elodie zich echt “thuis” begon te voelen in haar nieuwe appartement, ondanks alles? Wat is voor jou persoonlijk belangrijk om je ergens thuis te voelen?
5. Wat vond je van de bijpersonages? Welke rol spelen zij in het verhaal, en hoe beïnvloeden zij Elodie’s keuzes of groei?
6. Wat vond je van de schrijfstijl – licht, luchtig, humoristisch? Moest je ergens hardop lachen, of was er een moment dat je juist raakte? Welke scène is je het meest bijgebleven, en waarom?
7. De titel Helemaal verkocht kun je op meerdere manieren opvatten. Hoe past die volgens jou bij het verhaal? Denk je dat Elodie alleen ‘verkocht’ raakt aan het appartement… of aan meer dan dat?
8. Stel je voor: je koopt je droomappartement en je komt daar iemand tegen die er nog woont. Hoe zou jij reageren in Elodie’s plaats? Denk je dat jij ook gehecht zou raken, of juist gillend zou wegrennen?
Heb je Helemaal verkocht nog niet gelezen? Dan is dit het perfecte moment om erin te duiken. En heb je het boek wél al uit? Deel dit artikel dan vooral met je leesclub, vriendinnen of collega’s – want samen lezen is altijd leuker.
We zijn benieuwd: hoe vonden jullie de vragen? En welke zorgde voor het mooiste of meest verrassende gesprek? Laat het ons weten via Instagram of Facebook!
Alle boeken van Lisette Jonkman op een rijtje
Ontdek de betoverende wereld van Lisette Jonkman, een geliefde Nederlandse auteur van feelgoodboeken die de harten van vele lezers heeft veroverd. Haar meeslepende verhalen, bruisende personages en boeken vol humor maken haar een favoriet onder fans van het feelgoodgenre. Lisette Jonkman heeft al vele populaire boeken op haar naam staan, waaronder Verkikkerd en Helemaal het einde.
Benieuwd naar alle boeken Lisette Jonkman? Hieronder zetten we die allemaal op een rijtje, zodat jij je leesreis met deze fantastische auteur kan beginnen.
Wie is Lisette Jonkman?
Lisette Jonkman is niet meer weg te denken uit het Nederlandse feelgoodlandschap. In 2011 won ze de schrijfwedstrijd van Luitingh-Sijthoff, Bol.com en Chicklit.nl met haar debuutroman Glazuur. Sindsdien heeft ze al meer dan tien boeken geschreven, waaronder de populaire series zoals Verkikkerd en Onbreekbaar, en daarmee heeft ze heel veel feelgoodharten veroverd. Ook haar boeken Langste. Kerst. Ooit en Helemaal het einde zijn erg geliefd bij lezers. Op dit moment woont ze met haar man en kinderen in het noorden van het land.
Het nieuwste boek!
Vriendschap, fake dating en liefde met een knipoog: Rozemarijns leven staat op z’n kop als haar beste vriendin gaat trouwen. Dit is het nieuwste boek van Lisette Jonkman, zet ‘m op je lijstje!
En wat dan liefde is
Vriendschap, fake dating en liefde met een rauw randje
Rozemarijn is tevreden met haar leven vol maatpakken, wijn en vrienden. Maar als haar vriendin Nikita gaat trouwen, moet ze plots een vrijgezellenfeest organiseren én een +1 regelen. Gelukkig is daar ceremoniemeester Mindel, met wie het meteen klikt, en Magnus — de ideale fake date. Alles onder controle… toch? Of zet deze bruiloft meer op z’n kop dan ze dacht?
Alle boeken van Lisette Jonkman en series op volgorde
Glazuur
Nadat Sophies baas haar voor de zoveelste keer heeft vernederd, is de maat vol en neemt Sophie het heft in eigen handen in Glazuur.
Glazuur
Sophie baalt van haar nietige baantje bij het grote reclamebureau CopyBlinders. Dat haar vroegere beste vriendin Karlin haar baas is geworden en een relatie heeft met Sophies grote liefde Rein, helpt ook niet mee.
Als Sophie voor de zoveelste keer vernederd wordt, is de maat vol: ze neemt het heft in eigen handen. Hou je vast!
In Helemaal het einde keert de 28-jarige Roxy na tien jaar als een nomade te hebben geleefd als leadzangers van een wereldberoemde rockband weer terug naar het dorp waar ze is opgegroeid. Ze moet haar plek zien te heroveren, want iedereen is verder gegaan zonder haar. Dan speelt ook een lang bewaard geheim op, en ze heeft geen rekening gehouden met Arno, haar beste vriend van vroeger…
Helemaal het einde
De 28-jarige Roxy leeft al tien jaar als een nomade als leadzangeres van een wereldberoemde rockband. Wanneer haar beste vriendin plotseling overlijdt, stort Roxy volledig in en gaat ze terug naar het landelijke dorp waar ze is opgegroeid.
Ineens staat ze weer tussen de koeien op het boerenbedrijf van haar ouders en moet ze haar plek heroveren, want iedereen is verder gegaan zonder haar.
Roxy wil zo snel mogelijk terug naar haar seks, drugs & rock-’n-roll-leven, maar een lang bewaard geheim speelt op en ze heeft geen rekening gehouden met Arno, haar beste vriend van vroeger…
Verkikkerd is Lisette Jonkman haar eerste serie. Begin met Verkikkerd, waarin Lucy naar de grote stad verhuist, weg van haar ouders en hoogbegaafde zusje, om aan het echte studentenleven te beginnen. Vervolg de serie met Verslingerd en Verknocht.
9789024583331
9789021016405
9789024582723
Verkikkerd-serie
De Onbreekbaar-serie
Duik terug in het roerige studentenleven met de Onbreekbaar-serie van Lisette Jonkman.In Buren with benefits komen Abigail en Ferdinand naast elkaar te wonen in hetzelfde studentenhuis. Vervolg de serie met Onbegrensde liefde en Op gevoel.
9789021026770
9789021027685
9789021028132
Onbreekbaar-serie
Schrijven, kreng!
In Schrijven, Kreng! deelt Lisette Jonkman alle schrijftips- en trucs die ze heeft geleerd in haar carrière als feelgoodauteur, om je zo op weg te helpen naar je eigen gepubliceerde boek.
Schrijven Kreng!
In Schrijven, kreng! van Lisette Jonkman krijg je schrijftips & -trucs van de grappigste schrijfster van Nederland. Voor iedereen die bruist van de ideeën, maar bang is voor de knipperende cursor.
Wil je een romantisch, grappig en meeslepend verhaal schrijven, maar heb je geen idee waar je moet beginnen? Of zit je misschien vast in een verhaal en kun je wel wat tips gebruiken om verder te gaan? Schrijfster Lisette Jonkman deelt haar tips, blunders en misstappen met je. Na het lezen van dit boek wil je nog maar één ding: verder met dat manuscript!
In Langste. Kerst. Ooit is Noëlle gek op kerst. Ieder jaar op eerste kerstdag organiseert ze een diner voor een select groepje vrienden en familie. Steevast valt ze op kerstavond in slaap met de wens dat het elke dag kerst was. Maar na een extra rampzalige eerste kerstdag, wordt Noëlle wakker… op eerste kerstdag. Langste. Kerst. Ooit. is het nieuwe boek van Lisette Jonkman.
In Tien voor twaalf moet Hilde op het zoontje van haar zus passen, maar wanneer Hilde een telefoontje krijgt en Lex even alleen laat, verdwijnt hij plosteling… Samen met haar beste vriendin Roos start ze een zoekactie in een race tegen de klok. Ze moeten Lex zien te vinden voordat Hildes zus terugkomt van wintersport, en voordat de klok twaalf slaat…
Tien voor twaalf
5, 4, 3, 2, 1… Tien voor twaalf van Lisette Jonkman laat je aftellen naar nieuwjaar.
‘Ik heb een probleem. Ik ben Lex kwijt.’
Een week lang op je neefje van bijna twee passen: hoe moeilijk kan dat zijn? Hilde vindt het vooral heel erg leuk. Alleen krijgt ze op oudejaarsdag net een belangrijk telefoontje terwijl kleine Lex in bad zit en ze loopt héél even de kamer uit. Maar wanneer ze terugkomt, is hij verdwenen…
Samen met haar beste vriendin Roos start ze een zoekactie in een race tegen de klok. Ze moeten Lex zien te vinden voordat Hildes zus terugkomt van wintersport. En het liefst ook zonder dat de bemoeizuchtige buurvrouw en de aantrekkelijke buurjongen erachter komen hoe erg ze het heeft verbruid. Of weten die meer dan ze laten blijken?
E-only: alle boeken van Lisette Jonkmandie alleen online beschikbaar zijn
9789021807669
9789021036212
9789024592470
Heb jij alle boeken van Lisette Jonkman allemaal al gelezen, of ontdek je haar verhalen nu pas? Laat het ons weten op Instagram en Facebook!
Aan het bureau: Mirjam Mieserius over haar schrijfproces
Wat gebeurt er allemaal vóórdat een boek in de winkel ligt? Achter elk verhaal schuilt een proces vol inspiratie, twijfels, herschrijven en onverwachte vondsten. Deze keer stappen we in de schrijverswereld van Mirjam Mieserius. Hoe begint zij aan een nieuw verhaal? Wat doet ze als de woorden even niet willen komen? En hoe zorgt ze ervoor dat haar personages écht gaan leven? Ze deelt haar persoonlijke aanpak, schrijfgeheimen en valkuilen. Nieuwsgierig? Lees snel verder!
Het begin van elk verhaal: inspiratie
Waar haal je meestal je inspiratie vandaan?
‘Inspiratie kan op allerlei momenten in mijn hoofd oppoppen. Eigenlijk ontstaat het uit het niets. Op straat, ’s nachts, in de sportschool. Ik spreek het dan snel in voordat ik het vergeet.’
Heb je vaste plekken waar je naartoe gaat om inspiratie op te doen?
‘Niet zozeer voor het verhaal, soms wel voor de locaties. Dan wandel ik in mijn eentje door Parijs. Ik ga niet echt op zoek naar locaties, maar probeer meer de sfeer te proeven. Ik kom dan vanzelf wel iets tegen.’
Komt inspiratie vanzelf, of moet je er bewust naar op zoek?
‘Inspiratie komt eigenlijk vanzelf. Het is vaak zo dat hoe meer ik het loslaat, hoe meer het naar me toekomt.’
Heb je ooit een droom gehad die leidde tot een boekidee?
‘Nog nooit. Het lijkt me wel heel bijzonder om zoiets te ervaren.’
Wat is het meest onverwachte moment of de vreemdste plek waar je inspiratie vond?
‘Waar ik regelmatig ideeën krijg is op de loopband in de sportschool. Over een inspiratieloze plek gesproken. Haha.’
Hoe weet je of een idee de moeite waard is om er een boek over te schrijven?
‘Als het idee me blijft lastigvallen in mijn hoofd en niet naar de achtergrond verdwijnt, dan weet ik dat ik er iets mee moet doen.’
Wat is het eerste wat je opschrijft als je aan een nieuw boek begint?
‘De namen van de personages. Als ik die heb, kan het verhaal beginnen.’
Het schrijfproces
Hoe kwam je op het idee voor dit boek?
‘Ik wilde een verhaal schrijven over een groep vriendinnen en de keuzes die ze maken in hun leven. Als vanzelf kwamen de personages in me op en ik wist ook dat het zich in Parijs moest gaan afspelen, ook al was ik er toentertijd al jaren niet geweest.’
Begin je met een volledig uitgewerkt plot, of ontdek je het verhaal gaandeweg?
‘Een verhaal ontwikkelt zich gaandeweg. Vaak heb ik nog amper een verhaallijn in mijn hoofd. Dat kost wel meer tijd.’
Hoe ga je om met onverwachte wendingen die zich tijdens het schrijven aandienen?
‘Daar luister ik naar en vaak ga ik daar ook op door. Een onverwachte wending komt namelijk niet voor niets in je op.’
Waar schrijf je het liefste, heb je een eigen plekje of ga je juist de deur uit?
‘Ik blijf het liefst thuis. Daar heb ik weinig afleiding om me heen.’
Wat doe je als je vastloopt in je verhaal?
‘Dat gebeurt gelukkig niet heel vaak, maar als het zo is, dan ga ik een stukje lopen en laat mijn gedachten de vrije loop zonder ze tegen te houden. En dan kan er zomaar opeens iets binnenvallen. Of ik app mijn redacteur Rianne, als ik er echt niet uitkom.’
Hoe weet je wanneer een boek echt ‘af’ is?
‘Is een boek eigenlijk ooit af? Dat vind ik wel lastig. Een verhaal kan wel rond zijn, dan voel je dat het klopt, maar blijven schaven, daar kan ik heel lang mee doorgaan.’
Personages en verhalen
Hoe bedenk je je personages? Begin je met hun persoonlijkheid of hun achtergrond?
‘Personages komen eigenlijk zelf naar me toe. Als ik een naam heb, begin ik te schrijven en dan ontwikkelen ze zich vanzelf, dus ook hun persoonlijkheid. Hun achtergrond komt pas later, als ik weet waar het verhaal naartoe gaat.’
Heb je ooit een personage gebaseerd op iemand die je kent?
‘Nog nooit. Wel hebben de personages trekjes van mezelf. Ja, ook de mindere.’
Welke emoties of thema’s inspireren je het meest om over te schrijven?
‘Ik schrijf graag over de ontwikkeling die iemand in zijn leven doormaakt. Dat kan van alles zijn. Ik verzin nooit bewust thema’s, ook die verschijnen gaandeweg in het verhaal.’
Wat inspireert je bij het bedenken van de setting van je verhalen?
‘Ik vind de setting heel belangrijk. Tot nu toe spelen mijn boeken zich af in Frankrijk en dan met name Parijs. Een setting moet deel van het verhaal worden bij mij, het moet zich echt alleen op die plek kunnen afspelen.’
Hoe belangrijk is je eigen leven en ervaring in wat je schrijft?
‘Heel belangrijk. Daar was ik me nooit zo bewust van, maar ik zie nu in Sofia, Chloe en Lizzy toch meer van mezelf terug dan ik had gedacht. Ook zitten er zeker ervaringen in die ik zelf heb meegemaakt, maar ik houd geheim welke dat zijn. ;)’
Heb je ooit spijt gehad van een verhaallijn of een beslissing die je een personage liet maken?
‘Nog nooit eigenlijk. Gelukkig niet, dat lijkt me echt heel naar.’
Welk personage was het lastigst om te schrijven en waarom?
‘Ik had af en toe een beetje moeite met Sofia. Ze is leuk en lief, maar soms ook een beetje vanilla.’
De dagelijkse schrijfgewoonten van Mirjam Mieserius
Heb je een vaste schrijftijd of -plek?
‘Op de bank of aan mijn bureau.’
Hoeveel woorden probeer je per dag of per week te schrijven?
‘Daar let ik nooit op. Ik heb het bij het laatste boek wel geprobeerd om een vast aantal woorden per dag te schrijven, maar ik raakte daar zo gefrustreerd van, dat ik dat heb losgelaten.’
Wat helpt jou om in de juiste schrijfflow te komen?
‘Eigenlijk zit ik altijd wel in de schrijfflow. Hoe fijn!’
Schrijf je liever in stilte of met muziek op de achtergrond?
‘In stilte. Ik word snel afgeleid. Met muziek aan sta ik voor ik het weet een dansje te doen en vergeet ik waar ik mee bezig was. Haha.’
Heb je een vaste schrijfroutine of ben je juist heel flexibel?
‘Ik begin graag vroeg in de ochtend nadat ik naar de sportschool ben geweest. Ik moet iets lichamelijks gedaan hebben voor ik ga schrijven. In de avonden schrijf ik amper, dan komt er toch niets zinnigs op papier.’
Benieuwd naar de boeken van Mirjam Mieserius?
9789021046754
9789021035888
9789021036076
Bestemming Parijs-serie
Lees ook:
9789021030395
9789021039961
Was dit jouw eerste kennismaking met Mirjam Mieserius, of ben je al fan van haar werk?
Aan het bureau: Vannessa Thuyns over haar schrijfproces
Achter elk goed boek schuilt een wereld vol ideeën, twijfels en heel veel schrijfuren. Geen enkele schrijver werkt op dezelfde manier en dat maakt het juist zo boeiend. In deze blog gaan we in gesprek met Vannessa Thuyns. Hoe begint zij aan een nieuw verhaal? Wat doet ze als de inspiratie even wegblijft? En hoe laat ze haar personages tot leven komen? Ze neemt ons mee in haar schrijfproces, van eerste ingeving tot de laatste punt. Lees je mee?
Het begin van elk verhaal: inspiratie
Waar haal je meestal je inspiratie vandaan?
‘Overal! Echt, het leven zit vol verhalen als je er een beetje op let. Een flard gesprek in de supermarkt, een blik tussen twee mensen op een terras. Ik zuig het op als een spons.’
Heb je vaste plekken waar je naartoe gaat om inspiratie op te doen?
‘Ik zou nu iets heel kunstzinnigs moeten zeggen als ‘een verlaten vuurtoren aan zee’, maar voor mij werkt een druk café, de schaatsbaan of gewoon de Albert Heijn vaak al prima. Het is vooral een kwestie van je oren en ogen openhouden. Inspiratie is echt overal, als je er maar oog voor hebt.’
Komt inspiratie vanzelf, of moet je er bewust naar op zoek?
‘Beide! Soms floept er ineens een idee in mijn hoofd, vaak onder de douche, in bed of in de auto. Heel vaak dus zonder pen in de buurt. Andere keren moet ik echt even graven. Wandelen helpt dan, of films kijken, muziek luisteren.’
Heb je ooit een droom gehad die leidde tot een boekidee?
‘Ik droom altijd levendig, en soms ook filmisch, maar helaas nooit over iets waarvan ik bij het wakker worden denk: dit móet ik opschrijven.’
Wat is het meest onverwachte moment of de vreemdste plek waar je inspiratie vond?
‘Op het toilet van een tankstation in Italië. Geen grap. Er hing een flyer over ‘hoe een perfecte kerst eruitziet’ en toen was het zaadje voor een kerstverhaal geplant.’
Hoe weet je of een idee de moeite waard is om een boek van te maken?
‘Als het blijft terugkomen. Als ik het na een paar dagen nog voel tintelen, als ik scenes begin te zien in mijn hoofd en alvast dialogen hoor. Dan weet ik: dit wordt er een.’
Wat is het eerste wat je opschrijft als je aan een nieuw boek begint?
‘Een soort gevoel. Niet meteen een synopsis of outline, maar sfeer, emotie, wat ik wil dat de lezer voelt. En vaak ook de eerste scène. Als die eenmaal op papier staat, volgt de rest vaak vanzelf.’
Het schrijfproces
Hoe kwam je op het idee voor het boek Meer dan een kus?
‘Het begon met een simpele vraag: wat als je ineens iets erft van iemand die je helemaal niet kent? En wat als daar óók nog een wildvreemde bij betrokken is met wie je moet samenwerken? Dat idee bleef maar knagen. Ik vond het heerlijk om te spelen met het contrast tussen Teddy’s geordende leven en Marcus’ meer relaxte houding, en daar dan een liefde in te laten ontstaan.’
Begin je met een volledig uitgewerkt plot, of ontdek je het verhaal gaandeweg?
‘Ik weet altijd in grote lijnen waar het verhaal naartoe moet, maar hoe ik daar kom, ontdek ik gaandeweg. Bij Meer dan een kus wist ik bijvoorbeeld al wat de erfenis was, en hoe Teddy en Marcus elkaar zouden ontmoeten, maar hun dialogen en dynamiek verrasten me tijdens het schrijven regelmatig. En dat is het leukste deel!’
Hoe ga je om met onverwachte wendingen die zich tijdens het schrijven aandienen?
‘Die omarm ik! Soms doen personages dingen die ik zelf niet had voorzien, maar als het goed voelt in het verhaal, ga ik erin mee. Bij dit boek gebeurde dat een paar keer, vooral in de relatie tussen Teddy en Marcus. Ze bleken allebei complexer dan ik in eerste instantie dacht. En dat gaf juist verdieping.’
Waar schrijf je het liefste, heb je een eigen plekje of ga je juist de deur uit?
‘Het liefst schrijf ik gewoon thuis, aan mijn keukentafel, met een grote kop thee naast me en af en toe een cappuccino-break. Als mijn rug protesteert, verhuis ik naar de bank of kruip ik lekker in bed. Mijn laptop gaat overal mee naartoe. En mijn personages natuurlijk ook.’
Wat doe je als je vastloopt in je verhaal?
‘Dan ga ik muziek luisteren, wandelen of gewoon lummelen. Even afstand nemen helpt meestal het best. En soms ‘jank’ ik bij mijn uitgever Melissa of in de appgroep van The Feelgood Five. Die meiden zijn echt goud waard. Vaak is het dan een kwestie van even luchten, luisteren, en een paar bemoedigende woorden die precies doen wat nodig is.’
Hoe weet je wanneer een boek echt ‘af’ is?
‘Als ik er niets meer aan wil sleutelen (oké, bijna niets). En als ik voel: ja, dit ís het verhaal dat ik wilde vertellen. Dan is het tijd om los te laten… en door te geven.’
Personages en verhalen
Hoe bedenk je je personages? Begin je met hun persoonlijkheid of hun achtergrond?
‘Meestal met een gevoel. Een karaktertrek, een verlangen, een verborgen verdriet. Van daaruit groeit hun achtergrond. En hun stem. Als ik hun stem hoor, weet ik: dit personage leeft.’
Heb je ooit een personage gebaseerd op iemand die je kent?
‘Niet één-op-één, maar elementen van mensen om me heen sluipen er natuurlijk in. Soms heb ik achteraf pas door dat een personage onbewust trekjes van iemand heeft. Heel herkenbaar!’
Welke emoties of thema’s inspireren je het meest om over te schrijven?
‘Verlangen, gemis, verbinding. En hoop. Altijd hoop. Ik hou van verhalen waarin mensen groeien, elkaar raken en zichzelf een beetje tegenkomen onderweg.’
Wat inspireert je bij het bedenken van de setting van je verhalen?
‘Reizen! Ik ben dol op roadtrips, Engelse dorpjes, havens, Amsterdam, New York… Hoe levendiger de plek in mijn hoofd, hoe makkelijker ik erover kan schrijven.’
Hoe belangrijk is je eigen leven en ervaring in wat je schrijft?
‘Best belangrijk, zonder dat het autobiografisch wordt. Dingen die ik meemaak, voel, observeer of heb meegemaakt vormen de basis. Maar dan schiet het verhaal alle kanten op.’
Heb je ooit spijt gehad van een verhaallijn of een beslissing die je een personage liet maken?
‘Soms wel. Achteraf denk ik: dat had ik anders willen laten lopen. Maar meestal klopt het op dat moment in het verhaal. En spijt is ook gewoon een heel menselijk gevoel, net als bij de personages.’
Welk personage was het lastigst om te schrijven en waarom?
‘In het algemeen: de stille types. Die houden veel voor zich en laten zich pas na een tijdje zien. Dan moet ik echt geduld hebben. In Meer dan een kus was Marcus een uitdaging. Het was de eerste keer dat ik een mannelijke hoofdpersoon een stem gaf. Hij is stoer, lief en no-nonsense – heel anders dan de vrouwenstemmen die ik gewend ben. Kortere zinnen, minder poespas, een andere focus. Daar moest ik echt even inkomen, maar uiteindelijk vond ik het heerlijk om in zijn hoofd te kruipen.’
De dagelijkse schrijfgewoonten van Vannessa Thuyns
Heb je een vaste schrijftijd of -plek?
‘Een vaste schrijftijd heb ik niet. Ik probeer de momenten te pakken zoals ze komen. Soms is dat ’s ochtends vroeg met een kop thee, soms pas later op de dag als alles om me heen stil is. Wat de plek betreft: ik kan op veel plekken schrijven, maar thuis voel ik me het fijnst. Daar kom ik het makkelijkst in de juiste sfeer.’
Hoeveel woorden probeer je per dag of per week te schrijven?
‘Tijdens een echte schrijffase mik ik op zo’n 2000 woorden per dag. Soms schiet het lekker op en tik ik er 4000 weg, dan weet ik dat het waarschijnlijk nog niet allemaal kwaliteit is, maar het voelt wél als een topdag. Later komt het bijschaven wel.’
Wat helpt jou om in de juiste schrijfflow te komen?
‘Muziek helpt altijd. Het liefst instrumentaal of met een bepaalde sfeer die past bij het verhaal. En een paar dagen met zo min mogelijk afleiding – geen volle agenda, geen deadlines – zodat ik echt in het verhaal kan duiken.’
Schrijf je liever in stilte of met muziek op de achtergrond?
‘Met muziek, absoluut. Instrumentaal tijdens het schrijven zelf. Veel tekst leidt me af en dan ga ik meezingen.’
Heb je een vaste schrijfroutine of ben je juist heel flexibel?
‘Flexibel, absoluut. Ik geloof niet zo in heilige routines, voor mij draait het vooral om dóórgaan en meters maken. Soms in een rustige flow, soms in korte, fanatieke schrijfsprints. Wat werkt, werkt.’
Benieuwd naar de boeken van Vannessa Thuyns?
9789032521233
9789032520717
9789032520908
9789032520229
9789032520021
9789032520342
Was dit jouw eerste kennismaking met Vannessa Thuyns, of ben je al fan van haar werk?
Van idee tot verhaal: Marjoleine Tel over haar schrijfinspiratie
Elk boek heeft een verhaal, maar sommige verhalen zijn nét een beetje bijzonderder, vooral als je weet hoe ze ontstaan. In deze column neemt Marjoleine Tel je mee in haar schrijfproces. Want elk boek begint bij een idee… maar hoe groeit dat uit tot een volwaardig verhaal? Marjoleine vertelt hoe dat proces er voor haar uitziet met alle inspiratie, keuzes en twijfels die daarbij komen kijken.
Hoe kom je erop? Je had zeker inspiratie?
‘Jazeker! Ik begraaf me in mijn fijne werkkamer achter mijn macje, de muze grijpt me binnen enkele minuten bij m’n kladden en ik ga tikken. Aan het eind van de dag heeft deze muze er net zo schoon genoeg van als ik en we sluiten de boel af. Weer een paar duizend fantastische woorden geproduceerd, op naar morgen en in godsnaam het eind. Mijn hele leven schrijf ik al en vaak krijg ik de inspiratievraag, maar vooral sinds ik romans op mijn naam heb staan.’
Wonderlijk en verrukkelijk
‘Nee, natuurlijk werkt het niet zoals hierboven. Was het maar waar of nee… eigenlijk niet. Want op weg naar de ontmoeting met de muze doe je allerlei, soms ook volstrekt onzinnige, ideeën op die later ineens uitstekend in je verhaal blijken te passen.
Het idee voor het laatste deel (4) van mijn feelgoodserie Campinggeluk broeide allang. Familiecampings worden opgekocht door grote investeerders of ‘campingmaffia’, kampeerders maken plaats voor hutjemutje kunststof vakantievilla’s. Tijd voor research! Man en ik togen naar onze afspraak op een verkoopmiddag waar brallerige makelaars gooiden met champagne en haring terwijl de nog niet weggeïntimideerde kampeerders vanuit hun hoekje stilletjes toekeken. Ik interviewde dé voorvechtster van ‘De camping moet blijven’ Desiree Reddering en ik sloot me vervolgens vijf lange werkdagen achtereen op om te bedenken hoe ik deze ontwikkeling heel feelgood, boordevol romantiek en humor, in mijn nieuwste roman Zomerhuis voor jou en mij kon verwerken. De eerste paar dagen gebeurde er niets… En toen begon het van alle kanten te stromen. Noem het inspiratie, noem het een bezoek van je muze: het is een wonderlijk, verrukkelijk verschijnsel dat je verhaal handen en voeten geeft. Het (of hij/zij) dient zich altijd vroeg of laat aan, maar ik moet er wel eerst voor aan het werk.’
Laat het maar gebeuren
‘Met een voorlopig plan goedgekeurd door de uitgever, een hoofd vol ideeën en een verhaalwereld vol personages die al gecreëerd is in de eerdere delen, ging ik onderweg. Ik schrijf, ik schrijf, ik schrijf en het verhaal ontmoet mij. Of de muze. Of wie of wat het ook maar is. Het wordt dus ook wel inspiratie genoemd. Personages beginnen uit zichzelf te ouwehoeren en de gekste situaties ontvouwen zich. Wat moet ik hier mee, denk ik dan? Maar ik laat het gebeuren, het komt altijd goed of je schrapt de volgende dag al je briljante woorden weer.’
‘Inspiratie is voor amateurs – de rest van ons verschijnt gewoon en gaat aan het werk’, aldus een beroemd citaat van Chuck Close (voormalig kunstschilder en fotograaf).
Meer over dit proces op zaterdag 19 april!
Benieuwd naar haar boeken?
Het vierde en laatste deel
Zomerhuis voor jou en mij
Martin en Linda keren terug naar Nederland als hun camping dreigt te veranderen in een luxe villapark. De plannen zorgen voor onrust, maar brengen ook nieuwe kansen – op ruimte, liefde en onverwachte veranderingen. Terwijl kampeerders verdeeld zijn, staat Linda een verrassende wending te wachten.
Bekijk op Boekenwereld >
