Kerstige koffie met feelgoodverhaal
Door Marloes Berghege
Ik heb iets met kerst. Altijd al gehad. De lampjes overal, ’s avonds de kaarsjes lekker aan, heel veel eten en drinken; ik vind het gewoon zo knus. Een andere fijne bijkomstigheid is dat alles net een beetje extra mag. De glitters kunnen weer uit de kast en de tuffen slagroom worden ongegeneerd royaal ingezet. What’s not to love?! Naast kerst ben ik ook dol op koffie. Wellicht hebben jullie mijn feelgoodserie De koffiesalon gelezen? Deze kerst zijn Hanneke en Sil weer terug met De kerstspecial. Om dat te vieren heb ik voor jullie een fijn recept voor ‘kerstige koffie’, en omdat het de kerstperiode is, heb ik er een feelgood-cadeautje bijgedaan. Een mini-feelgoodverhaal dat je kan lezen terwijl je op de bank zit met je zelfgemaakte kerstige koffie. Kerstgevoel met een ho ho hoofdletter K.
Recept Kerstige Koffie
Zet een steelpannetje op het vuur en meng daarin 200ml melk met een theelepel kerstige specerijen (kardemom, nootmuskaat en kaneel). Zet het vuur niet te hoog, want aangebrande melk is niet zo kerstig. De melk hoeft niet te koken.
Eenmaal warm, doe je een dubbele espresso in een glas en schenk je hier de kerstige melk overheen. Nog een dikke tuf slagroom en nog wat meer kaneel, en klaar!
Heb je ‘m gemaakt? Oké, nestel je nu dan op de bank en veel leesplezier!
Na de afwas ga ik door met het toilet. Goed onder de randen schrobben, een klein beetje bleek, et voilà, de pot ziet er weer als nieuw uit. Door naar de slaapkamer. Behendig gris ik verschillende kledingstukken van de grond en prop alles in de kast. Dat komt een andere keer wel weer. Snel de stofzuiger er doorheen. Zou ik nog tijd hebben voor een wasje?
Ding-dong.
Shit, denk ik. De schoonmaakster! Ik haast me naar de deur. ‘Hi, Anja!’ roep ik vrolijk terwijl ik de deur openruk.
‘Leuke broek.’ Een man met donker haar waar wat grijze haren doorheen piepen, kijkt me geamuseerd aan.
Ik kijk naar mijn bloemetjesbroek en dan weer op. ‘Jij bent niet Anja,’ concludeer ik heel juist.
‘Nee, zo ben ik nog nooit genoemd.’ Zijn lach wordt nog breder waardoor er kuiltjes in zijn wangen verschijnen. Ik kan er niets aan doen, maar het liefst zou ik er mijn pink in willen stoppen, zo schattig. Schamend voor mijn gedachten schud ik mijn hoofd.
‘Wie ben je dan wel?’ herpak ik mezelf.
‘Ik ben net hiernaast komen wonen en ik was eigenlijk op zoek naar een schroevendraaier. Heel suf, maar ik heb inmiddels vijf dozen doorzocht, maar geen schroevendraaier. Dus hier ben ik.’ De man lacht verontschuldigend. ‘Tom, sorry, ik vergeet helemaal te zeggen hoe ik heet.’ Tom lacht zijn tanden breed.
‘Sanne,’ zeg ik. Heel bewust geef ik hem een ferme hand. Hij moet niet denken dat ik een vrouw zonder pit ben. Ik zie dat hij onder de indruk is, wanneer hij zijn hand terugtrekt en er met zijn andere hand overheen wrijft. Misschien toch iets te hard geknepen? Nu pas valt het mij op dat hij alleen in een joggingbroek en een T-shirt buiten staat.
‘Jezus, weet je wel hoe koud het buiten is?! Kom anders even naar binnen.’ Ik wacht zijn antwoord niet af en trek ’m bij mij naar binnen.
‘Een schroevendraaier, zei je?’ probeer ik hem af te leiden van mijn directheid die hem zichtbaar verbaasd en tegelijkertijd amuseert. Kom op, San. Er staat een adonis in je huis. Vanaf nu gewoon normaal doen. ‘Wat voor schroevendraaier?’ doe ik alsof ik ook maar weet welke verschillende schroevendraaiers er zijn.
‘Oe, dat weet ik eigenlijk niet. Ik ben niet zo handig.’ Tom krabt beschaamd aan zijn hoofd.
‘Dan hebben we iets gemeen.’ Onze blikken kruisen elkaar waarna we allebei lachen. ‘Ik geef je gewoon mijn hele gereedschapskist. Hopelijk heb je er wat aan.’
‘Dat klinkt perfect,’ zegt Tom. De lage toon van zijn stem is heerlijk en als een gasbrander voor mijn hart. Even valt er een stilte.
‘Wil je misschien iets drinken? Koffie? Thee? Water? Ik moet namelijk wel even de gereedschapskist zoeken, die wordt niet vaak gebruikt…’
‘Koffie is altijd lekker.’
Mijn hart maakt een sprongetje van geluk. Er staat een niet normaal knappe, nieuwe buurman in mijn huis en we gaan zo koffiedrinken.
‘Top!’ Behendig zet ik een espresso en geef deze aan hem. ‘Ik ben zo terug,’ beloof ik, waarna ik naar de zolder ren om die verdomde gereedschapskist te zoeken.
‘Ik heb ’m!’ roep ik blij naar beneden. Ik had geluk want ik hoefde er maar een aantal dozen voor opzij te tillen.
‘Super!’ hoor ik Tom roepen. Gehaast loop ik met de kist terug naar beneden. Ik wil geen moment van Tom in mijn huis missen.
Wanneer ik de keuken weer kom ingelopen, staat Tom mij op te wachten met twee koffies met een grote toef slagroom erbovenop.
‘Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik even in je kasten heb gesnuffeld? Als dank wilde ik wat speciaals voor je maken. Ik noem het kerstige koffie.’ Deze man is perfect. Hij heeft koffie voor me gezet en er slagroom overheen gespoten!
Tom geeft mij mijn koffie aan en even staat hij heel dicht bij me.
Ding-dong. ‘Sanne, ik ben het! Anja!’ hoor ik Anja van buiten roepen.
‘De echte Anja,’ grapt Tom.
Verdorie! Waarom is die schoonmaakster dan ook altijd te vroeg?!
De kerstspecial
Kerst, koffie en een vleugje liefde. Een kerstverhaal om van te smullen!
Hanneke kijkt reikhalzend uit naar haar allereerste kerst met Sil. Een royaal versierde kerstboom, romantisch samen kerstkoekjes bakken, onder een dekentje op de bank kerstfilms bingen… Ze kan niet wachten! Toch is dat precies wat ze iedere keer weer moet doen, want er moet ook nog gewerkt worden. En sinds Sil mede-eigenaar is geworden van Boon is dat alles wat hij lijkt te doen.
Ondertussen komt Keet, een nieuwe medewerker van Boon, naar de stad met hoop op een nieuw begin. Wat onzeker probeert ze haar plekje te vinden in de kleine koffiezaak. Sil, altijd bereid om te helpen, schiet haar te hulp, maar dit wekt onverwachte gevoelens op bij Hanneke…
Alsof de concurrentie binnen de muren van Boon nog niet genoeg is, vestigt De koffiebar zich tegenover Boon. Wat begint als een onschuldige concurrentiestrijd tussen de twee koffiezaken, escaleert tot een epische ‘Battle of the Beans’. Terwijl Boon en De Koffiebar elkaar proberen te overtreffen met hun koffiecreaties en opvallende kerstversieringen, wordt de kerstsfeer steeds grimmiger. Ho ho hopeloos…
Kan de magie van kerst en een flinke dosis koffie uiteindelijk alles weer goed laten komen? Of brandt iedereen deze kerst zijn mond aan een kop te heet gezette koffie?
Bekijk op Boekenwereld >Over Marloes Berghege
Marloes Berghege (1986) is schrijfster en woont en werkt in Amsterdam. Ze schreef voor diverse bladen en was betrokken bij verschillende boeken als ghostwriter (onder andere Op de spoedeisende hulp van Heleen Lameijer en DRUKS van Francien Regelink). Haar humor en scherpte klinken door in alles wat ze schrijft. Ze debuteerde in 2021 met haar succesvolle feelgoodserie De koffiesalon. Daarna volgden Puur zakelijk ende novelle Niemand mag met kerst alleen zijn. De kerstspecial is haar nieuwste feelgood.
Foto door Annebel Eppinga.