Het onvergetelijke -YES-project: Een hele dag ‘ja’
In het boek Het onvergetelijke -YES-project van Courtney Walsh gaat over een jonge vrouw die na een onverwachte gebeurtenis besluit haar leven drastisch om te gooien, ja voor ja. Als ze na een bijna-doodervaring de succesvolle, maar doodzieke zakenvrouw Georgina ontmoet, beseft ze echter dat ze niet zo wil eindigen: vol spijt over alle dingen die ze had kúnnen doen. Daarom besluiten ze samen één zomer lang JA te zeggen tegen alle uitdagingen die hun pad kruisen.
Liefde, vergeving, spijt en romantiek die begint met dat ene woordje: ja.
Kelsey Worthington heeft haar leven op de rit. Ze is dan wel niet de auteur die ze hoopte te zijn en loopt dagelijks het vuur uit de sloffen voor een baas die haar niet ziet staan, maar ze is blij met haar stabiele inkomen. En haar stabiele leven.
Als ze na een bijna-doodervaring de succesvolle, maar doodzieke zakenvrouw Georgina ontmoet, beseft ze echter dat ze niet zo wil eindigen: vol spijt over alle dingen die ze had kúnnen doen. Daarom besluiten ze samen één zomer lang JA te zeggen tegen alle uitdagingen die hun pad kruisen.
Bekijk op Boekenwereld >
Over Courtney Walsh
De Amerikaanse Courtney Walsh wilde niet altijd al schrijfster worden, sterker nog; haar plan was om actrice te worden. Naast het schrijven heeft ze samen met haar man een eigen bedrijf waar ze kinderen leert zingen en instrumenten leert bespelen, zo maakt ze nog volop gebruik van haar theaterschool diploma. De schrijfster houdt ontzettend veel van koffie, de reden? Alle eerder benoemde drukte om haar heen.
Meer feelgoodromans van Courtney Walsh
The Yes-day van marketing stagiare Fleur
Zo ging ik zelf eens een dagje proberen overal ‘ja’ op te zeggen. En laat me je vertellen, het heeft me veel geleerd.
De dag begon makkelijk; Ja, ik wil ook wel een kopje koffie. Daarna de vraag of ik – omdat ik de hele dag vanuit huis werk – de hond kon uitlaten. Een vraag waar eigenlijk geen ander antwoord voor is dan ja, maar waar ik normaal een beetje omheen praat. ‘Het kan niet anders, he’. Maar nu zei ik volmondig: “Ja.” Iets kleins, wat groter aanvoelde. Wat er bij hoorde, was de hond die leek te begrijpen dat ik die dag overal ‘ja’ op wilde zeggen en zo dus nog nét iets vaker liet merken dat ze naar buiten wilde. Eenmaal buiten, vergat ik de irritatie die ik had over het aan- en uittrekken van mijn schoenen en jas. Want het is eigenlijk best wel lekker om buiten te lopen en het kleine harige beestje te zien kwispelen van enthousiasme.
Later op de dag kreeg ik een appje, of ik de keuken wilde opruimen aangezien daar eerder geen tijd voor was geweest. En of ik vanavond gelijk ook wilde koken. Ik zei – uiteraard – ja. Dus tussen mijn werk door, heb ik de keuken opgeruimd. Vaatwasser uit, vaatwasser aan, doekje over het aanrecht en schoon. En dat alles, alleen om het straks weer vies te maken tijdens het koken. Maar toch was het prettig, een schone keuken. Het gaf overzicht, rust.
Ook op mijn werk kreeg ik de vraag naar wat extra taken. Een vraag waar ik ook weer ‘ja’ op zei. Iets wat ik helemaal niet erg vind, want zo kan ik lekker aan het werk blijven en het is gelukkig ook werk dat ik leuk vind.
Het koken daarentegen – later op de dag – gaf me geen rust, ik werd er alleen maar ongeduldiger van. Want ik heb de hele dag gewerkt en sta nu te kijken naar hoe pasta zich – veel te langzaam – zacht kookt. Een ‘ja’ waar ik toch een beetje spijt van had.
En natuurlijk, niet alles is zo rooskleurig. Meer taken oppakken op je werk kan ook voor meer stress zorgen en het kan ook regenen als je de hond uitlaat, waardoor je doorweekt weer thuiskomt. Het punt is dan ook niet om overal ja op te zeggen, maar om vaker ja te zeggen. Want die nieuwe taak op je werk kan ook ontzettend leuk zijn of de zon kan voluit schijnen als je puppy weer naar buiten wil. Dus voordat je de volgende keer standaard de ‘nee’ van je tong laat rollen, denk nog eens na en misschien brengt die ‘ja’ je wel veel meer.
